Member-only story
Keroman III
23 maart 1942, Rotterdam Zoomstraat 5a 6:10 uur
Het schemerde al boven de huizen van de Zoomstraat. Andries had de voordeur onder aan de trap zo zacht mogelijk achter zich gesloten. Sophia stond al buiten op straat bij haar zwager Hein, die een lange trek van zijn sigaret nam. Zijn vrouw — Sophia’s bijna zes jaar jongere zus — Paula paste ondertussen op de kinderen.
Andries had zijn rugzak omgehangen en zich zuchtend in beweging gezet. Het verlof zat er op, de terugreis naar Lorient in Bretagne zou lang zijn. En bovendien een stuk riskanter dan zijn eerste reizen, naar Noord-Frankrijk en naar Bremen, toen de Duitsers nog heer en meester waren geweest in de lucht. Nu was iedere treinreis, via Brussel en Parijs en dan nog het lange stuk tot de Bretonse kust, een vermoeiende en spannende zit. Zwijgend liepen ze naast elkaar de nog stille Bergweg af richting centrum, met Sophia tussen de mannen.
Aan de rand van het kaalgeslagen gebied hield Andries in. Tussen de huizen door liet een rode zon een eerste streep licht vallen op de vlakte voor hen. Het viaduct van het luchtspoor stak als een zwarte balk af tegen de rozerode ruïnes en fundamenten.
‘Eeuwig zonde hè?,’ gromde Hein zonder een antwoord te verwachten. Sophia zei niets.
‘Ik heb me kapot gewerkt om die teringzooi op te ruimen,’ antwoordde Andries. Überhaupt het eerste…
